HOME

Konijnenfokker

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

16 IMG_2597.JPG16 IMG_2591.JPG16 IMG_2593.JPG

Beerzerpoort 2 in Beerze, april 2017

   

Te gast bij de familie Hierink in Beerzerveld. Op dit adres woont de familie Hierink in het verbouwde achterhuis van deze oude boerderij uit 1878 of misschien zelfs nog ouder. Gert is al 5 jaren lid van Pels en Pluim en heeft inmiddels ook zitting in het bestuur van deze kleindiervereniging en sinds een jaar is zijn dochter Mirthe ook lid van deze club.

Ik word hartelijk ontvangen en maak eerst een rondgang door de tuin en de stallen. Mocht je denken dat Gert en Mirthe alleen konijnen hebben, dan kom je bedrogen uit. Ik kom langs een kippenren met mooie glanzende Minorca ’s. Even verder een vijver met een aantal eendjes en dan weer naar rechts een trio Bosfazanten die goed aan de leg zijn en straks zeker voor nakomelingen zullen zorgen en tot slot nog even naar de geiten, de Tockenburgergeit van Mirthe en de bonte geit met twee jongen van Gert.

 

 

En dan natuurlijk naar de konijnen waar het allemaal om te doen is, want zowel vader als dochter zijn echte konijnenfokkers. De andere twee familieleden, moeder en zoon, vinden de hobby leuk, maar hebben er niet echt iets mee. ( Dat kom ik wel vaker tegen.)

Wat mij opvalt is de grootte van de hokken die je op het erf Hierink tegenkomt. Buiten de 6 hokken waar het mee begonnen is en dan in de schuur nog eens 18 hokken die door vader en dochter samen gebruikt worden.  Mirthe is nog even gaan meten en de exacte binnenmaten zijn 100 bij 60,5 cm en dat is echt ruim en mooi om te zien.

 

Laat ik beide fokkers even aan jullie voorstelen.

Eigenlijk is het dames eerst, maar omdat het allemaal bij Gert is begonnen, start ik met hem.

Gert is op deze plek geboren en heeft altijd dieren om zich heen gehad. Altijd Lotharingers, eerst de grote en nu de Klein Lotharingers en daarnaast heel actief als fokker van geiten         

(rassen) maar ook meerdere kippenrassen, kalkoenen en parelhoenders. En als ik volgend jaar kom, kan het maar zo zijn, dat er andere kippen van Gert lopen en dat er voor Mirthe Cochinkrielen in de kleurslag parelgrijs-koekoek in de ren scharrelen.

Gert woont op een schitterend plekje in Beerzerveld. Hij heeft veel ruimte en gunt zijn dieren ook de ruimte. Gert houdt van: het houden van dieren, van wandelen en is actief in de jacht. Hij verzorgt samen met nog drie jagers een jachtgebied van 450 ha. En in het dagelijks leven is hij conciërge op een middelbare school.

Mirthe zit nu nog op het Vechtdalcollege in Hardenberg en hoopt na het slagen dit jaar door te gaan naar het MBO de Groene Welle en te starten met de opleiding voor dierenartsassistente. Zij is al aangenomen op het MBO. Ook Mirthe heeft een aantal hobby’s. Zij doet aan fitness, bespeelt de cornet in de fanfare van Beerzerveld, de Broederband en daarnaast is ze ook actief met haar konijnen. De kleur van haar konijnen komt veelal overeen met de konijnen van haar vader, maar het is echt een ander ras. Mirthe fokt Hollanders in de kleur zwart-wit. Zij heeft het fokmateriaal van Jan Derksen, een grote naam in de Hollanderswereld. Mirthe heeft 2 rammen en 4 voedsters, waarbij ze inmiddels 2 nestjes heeft en nog wacht op de andere twee. Gert heeft 3 zwarte  en 3 bruine en 1 blauw getekende Klein Lotharinger. Gemiddeld zijn de nestjes van Klein Lotharingers in aantal net iets groter dan bij de Hollandertjes.

  

Beide fokkers vinden kwaliteit een belangrijk punt. Kwaliteit van de hokken, de verzorging, de dieren én natuurlijk een mooi resultaat op de tentoonstelling. Als je je best doet en goed voor je dieren zorgt, hoop je op mooie beoordelingen en wordt je blij van een F-je!

Mirthe gaat niet meedoen aan “konijnenhoppen”, maar was wel verrast van het springvermogen van de konijnen. Mirthe haalt veel informatie van internet en natuurlijk ook uit de samenwerking met haar vader. Ze zijn vaak samen bij de dieren te vinden en maken op vrijdagavond samen de hokken schoon.

Samen nemen ze deel aan de jongdierenkeuring, diverse shows, waaronder natuurlijk de Vechtdalshow, hokbezoeken en de Lotharingerclubdag, kortom een jaar vol activiteiten.

Konijnen zijn groepsdieren en jullie houden ze veelal een per hok. Zo gaat at in onze hobby. Maar je hoort steeds vaker geluiden die met welzijn te maken hebben. Zijn jullie in voor groepshuisvesting en fokken in groepen? Nu zeker nog niet, maar als de toekomst die richting op gaat, behoort dat wel tot de mogelijkheden.

 

Mirthe en Gert

Zij sluiten de 'combinatie Hierink' in de toekomst niet uit.

 

Op hokbezoek bij Amanda Lochtenberg

Niels en ik zijn onlangs op hokbezoek geweest bij Amanda Lochtenberg en haar vriend Thijs. Amanda en Thijs fokken sinds 2 jaar de Rex Widder. Een kruising tussen een Rexkonijn en een hangoor(Widder). Amanda en Thijs zijn sinds kort ook lid van Pels en Pluim. Ze proberen door middel van contacten met andere fokkers, met name de konijnenfokkers, hun kennis op dat gebied te vergroten. Oók om onderlinge ervaringen uit te wisselen.

    

Amanda woont in een grote tot woonhuis verbouwde boerderij met veel stallen, schuren en veel ruimte rondom aan de rand van Slagharen. Amanda is helemaal verknocht geraakt aan de Rex Widder. Waarom, dat weet ze niet precies: Gewoon, omdat ik het zo’n mooi dier vindt. Bovendien is het een zeer rustig, aai-en knuffelbaar konijn met een Rex-achtige satijnen vacht. Zo’n 2 jaar geleden haalde ze een voedster op bij een fokker met de bedoeling er een nestje van te krijgen. Tot haar grote schrik bemerkte ze dat de jonge dieren olifantstanden kregen. Dit zijn tanden die ongebreideld scheef- en doorgroeien tot wel 12 cm. per jaar. En dat is nou net voor de fok maar in de laatste plaats voor het dier niet de bedoeling. Dat is een fikse streep door haar rekening. Temeer dat het Amanda’s en Thijs’ bedoeling is het konijn in de toekomst voor te kunnen dragen voor erkenning. En dan zijn olifantstanden uit den boze. Contacten met collegafokkers leveren tot nu toe weinig op. “Iederéén pioniert een beetje voor zichzelf” zeggen beide fokkers lichtelijk teleurgesteld. Gelukkig beschikken ze over een voedster die niet dragend is voor dit verkeerde gen en ook een nest jongen van haar lijken gevrijwaard van dit euvel. Het lastige, tevens uitdaging, is voor de nafok een ram te zoeken die niet dragend is voor het verkeerde gen. Met proefkruisingen is zoiets uit zoeken, maar is een lange weg en zullen vele teleursteliingen moeten worden overwonnen. Even heeft Amanda overwogen met de fok te stoppen, maar samen met Thijs hebben ze toch besloten niet het pad van de minste weerstand te kiezen en te proberen een stam te fokken zonder olifantstanden. Wellicht dat beiden in de toekomst trots staan te wezen als hen dat lukt en de dieren erkent worden. Wij wensen hen daarbij veel geluk en proberen hen ook met raad en daad ter zijde te staan.

Niels en ik komen in een wat onorthodoxe stal. In een hele grote schuur is een ruimte gereserveerd met een aantal verschillende maten hokken welke zij overal vandaan hebben gehaald. De konijnen hebben voor elk hok een grote uitloop en hebben daardoor veel beweging. Ze lopen op tegels die bestrooid zijn houtsnippers en er zijn veel “speeltjes” aanwezig”. Dus ook voldoende afleiding. Tegenover deze ruimte staat een ruime konijnenflat met aparte nestkasten. Amanda en Thijs hebben daar op dit moment een paar voedsters met jonge dieren. Waarschijnlijk ook drager van het verkeerde gen. Op de vraag of zij hun jonge dieren kwijtraken zegt Amanda dat dit prima lukt. Mits er niet mee wordt gefokt. Drager wil immers niet zeggen dat het euvel zich openbaart. Amanda zal daar ook eerlijke voorlichting over geven. Verder staan er in de schuur meerdere, nog lege hokken welke in de toekomst zullen worden gebruikt. Er is immers voldoende ruimte.

Na de koffie krijgen Niels en ik een kleine rondleiding over het terrein. Dat beiden echte dierenliefhebbers zijn blijkt al gauw. Bij het oprijden van het erf werden we verwelkomd door een kalkoen. Gevolgd door een, gelukkig in een ren zittende Amerikaanse Staffordshire. De bedoeling is ook hier mee te gaan fokken. Vervolgens een wit rijpaard en een nog wat kleinere zwarte. Dan naar de kippen van allerlei kruisingen. Dan nog een vlucht met wat parkieten en ten slotte nog een paar schapen, ondanks hun witte bles zwartbles genaamd. Volgens Amanda. Ook reppen beide jongelieden over uitbreidingsplannen voor de nieuw aanwas jonge honden en een grotere vlucht voor de parkieten en wellicht nog meer dieren. Eigenlijk ook geen wonder dat Amanda een opleiding dierhouderij volgt aan de Groene Welle in Zwolle. Thijs volgt een opleiding in de beveiliging.

Niels en ik hebben Amanda en Thijs bedankt voor hun gastvrijheid. Wij wensen hen veel succes maar vooral sterkte met hun mooie ras de Rex Widder en hopen hen nog vaak te ontmoeten bij onze vergaderingen en/of shows.
Een bevlogen koppel,

Luc Pol
 

Op bezoek bij Bert Oelen

Bert Oelen, geboren op 4 januari 1966 in Schuinesloot, woont nog steeds in dat mooie stukje van de gemeente Hardenberg. Zijn ouders wonen daar ook nog en zij verzorgen, indien nodig zo nu en dan, zijn dieren. Bert heeft hoofdzakelijk konijnen in de hokken en voor de gezelligheid ook een toompje Sebrights in de kleurslag zilver-zwart.
Bert is tegenwoordig werkzaam als milieuambtenaar in de gemeente Tubbergen. Na de lagere school in Schuinesloot, de mavo in Nieuwlande, vervolgde Bert zijn studie aan de MTS in Hoogeveen in de richting Bouw en later gevolgd door aanvullende studies in weg- en waterbouw. Kortom veelzijdig maar niks met kleindieren te maken. Maar dat is een ander verhaal: Altijd zijn er dieren geweest bij Bert. Vroeger bij zijn ouders thuis en nu Bert een eigen huis heeft in Schuinesloot houdt hij Klein Lotharingers op een bescheiden manier. ( tussen door een aantal adviezen laten horen over uitbreidingsmogelijkheden e.d.)
Van kinds af aan met dieren op gegroeid. Zijn konijnenliefde heeft hij van zijn opa gekregen. Vele soorten en rassen komen in het verhaal voorbij, zoals postduiven die nooit terugkwamen, pauwstaarten, sierduiven, Vlaamse reuzen, Californians, Black and Tans en opfokkonijnen die rond de kerst klaar moesten zijn en vele soorten kippen. Na meerdere bezoeken aan Luc Pol is Bert overstag gegaan en voorzichtig met dit ras begonnen. En Bert geeft aan dat hij na een paar jaar voorzichtig bezig zijn ook wat meer lol krijgt in het showgebeuren. Hij is realist genoeg om in te zien dat je niet zo maar F dieren in de hokken hebt en dat F x F bij dit ras geen enkele garantie geeft voor goed getekende nakomelingen. Dat is me wel duidelijk geworden bij dit ras dat het zeer nauwkeurig luistert hoe, waar en hoeveel zwarte vlakken er op een dier zitten. Het vraagt kennis, gevoel, durven selecteren en werken aan een eigen stam. Bij Bert hebben de dieren het goed. Zelfs een bijna 9 jaar oude ram wordt met zorg omgeven. Bijna alle hokken heeft Bert zelf gemaakt. Ze zijn in de huisstijl geschilderd, wit en donkerrood. En de hokken staan op wielen, zodat ze gemakkelijk verplaatst kunnen worden, of om buiten schoongemaakt te worden of om de dieren uit een oostenwind te houden. Bert beschikt over 3 goede rammen en 5 voedsters en hoopt volgend jaar ongeveer 10 nestjes te fokken. Bij dit ras zijn er veel konijnen voor liefhebbers te vergeven, de effen gekleurden en de “charlies” ( schrijf je dat zo?) en dan hoop je dat je een aantal goed getekende Klein Lotharingers overhoudt die dan vervolgens ook nog voldoen aan al die andere voorwaarden voor een ZG of een F. als bouw, type, conditie, lengte oren etc. Dit jaar was een 1ste ZG de topper. Bert is in de hobby heel geïnteresseerd en staat open voor advies, suggesties en tips van fokkers met een langere diensttijd. Hij kijkt de kunst goed af en gaat vervolgens wel zijn eigen weg. Bert voert zijn konijnen voer van het merk Hedric, goed hooi en ook wel eikels en daar zijn ze gek op.
Bert is binnen Pels en Pluim ook actief in de kraam op de zomermarkten, actief tijdens de Vechtdalshow en een trouwe bezoeker van de vergadering.
Bert bedankt voor je gastvrijheid.

Hans Heemskerk
 

 


Op bezoek bij Niels

We zijn op bezoek bij Niels van den Dool die woonachtig is in een nieuwbouwwijk van Slagharen. Niels woont daar samen met Louise, met wie hij 8 juni jl. is getrouwd. Niels is geboren in Winterswijk, de hoofdstad van de Achterhoek.
Als kind had Niels altijd al konijnen, hij kreeg ze van zijn opa, en hij beleefde er dubbel veel plezier aan. In voorjaar, zomer en herfst zorgde Niels goed voor zijn konijn en met Kerst genoot hij er aan tafel ook echt van. Niels is al ruim dertig jaar druk met konijnen en de laatste drie jaren heel speciaal met de Japanners en de Eksterkonijnen. Hij heeft de Japannerstam, alle dieren en de hokken van zijn opa overgenomen. De Japannerfokkerij wordt in de familie voortgezet en dat is wel een heel mooi.
Niels zijn konijnenstal staat op de grens van zijn erf in de openlucht en alleen ’s avonds valt het zonlicht op zijn mooie tweekleurige Japanners.
Niels werkt met vijf voedsters en 3 rammen en fokt volgens de methode Felch. (Amerikaanse lijnenteelt.) Niels heeft per jaar zo’n 70 jonge konijntjes en dan is hij blij als er 6 à 7, voor de tentoonstelling, geschikte exemplaren bij zijn. Dat wil niet zeggen dat alle andere niet goed zijn, want daar kunnen hele goede dieren voor de fok bij zitten. Niels is met een van zijn jonge dieren, een voedster, de beste op de jongdierenkeuring van de speciaalclub geweest.
Niels krijgt in zijn buurt geen negatieve reacties op zijn hobby, niet op zijn konijnen en niet op zijn Drentse kriel. Een kloek zit mooi met twee kuikentjes in een konijnenhok.
Binnen de hobby is Niels actief. Hij verzorgt de website van de SKTV, waar Pels en Pluim deel van uit maakt en voor Pels en Pluim stuurt Niels de kraamactiviteiten aan.
Bij Niels in de hokken zitten ook Eksterkonijnen, eigenlijk een wit-zwarte Japanner.
Het Eksterkonijn wordt met uitsterven bedreigd en staat op de lijst van bedreigde huisdierrassen van de Stichting Zeldzame Huisdierassen en is dit jaar uitgeroepen tot “het dier van het jaar”, waar speciaal aandacht voor gevraagd wordt.

bij leden thuis konijnen.jpg